FUNDACIÓN PATAGONISTA

Fundación Patagonista 2018                           fundapata@yahoo.fr

Agenda 1

Agenda 2

Buenos Aires

Terschelling-Ukkel

Sjoemelage

PatagoniArt

Ukulogisch Museum

Het Patagonisch Liedboek

Boeken

De Gazet van Patagonië 1

De Gazet van Patagonië 2

Schijndel

Home 2

Die Opera

Fundación Patagonista

Het was september 1989 en dus herfst in het oude Europa.

In Brussel kan het dan nog heerlijk nazomeren.

Met Dirk van Esbroeck zat ik op een terras te genieten van de laatste mooie dagen en onze gedachten gingen bijna automatisch naar Patagonië. Hij had zijn hele jeugd in Argentinië gewoond en ik had er zoveel over gelezen dat ik er eigenlijk elke avond weer naartoe wou gaan. Het was toen helaas te ver en te duur en we hadden veel te weinig tijd.

We hebben ons dus moeten troosten met een Patagonië van de geest, een droom die ooit wel werkelijkheid zou worden. En om die droom levend te houden hebben we ter plekke de 'Fundación Patagonista opgericht.

Het zou ons wapen worden tegen de saaiheid van het bestaan, het zou de speeltuin worden van onze fantasieën. We zochten en vonden geestesgenoten die ons virtuele Patagonië konden helpen uitbouwen in muziek, woord en beeld.

Luk Tegenbos, schilder-tekenaar en zo veel meer, heeft zich met een aantal collega's en studenten aan het werk gezet en in de loop der jaren is een unieke collectie kunstvoorwerpen tot stand gekomen.

De grote gedachte daarachter is een eigen Patagonië, een land waar alles kan, een land van de vrije man, een land vol fantasie en vele dubbele bodems. Die collectie wordt voortdurend uitgebreid en regelmatig geëxposeerd.

Die tentoonstellingen - buiten het vaste kunstencircuit - zijn ondertussen alternatieve happenings geworden. Het zijn bovendien echte publiekstrekkers. In de zomer van 2003 kwamen er 8.000 bezoekers naar Gent, in de zomer van 2004 ook weer enkele duizenden in Brussel.

Het geheel is inhoudelijk moeilijk te omschrijven.

Pinguïns uit het diepe zuiden, de altijd waaiende Patagonische winden, de leegte van het landschap, de knipoog van de natuur, het wonder van het zijn, het einde van de wereld, de droom van een koninkrijk, de muziek van de alomtegenwoordige ukulele, de lach om de grap die nooit helemaal verteld wordt, de onvoorziene wending, de overdrijving van het banale, de banalisering van de grootsheid, de helden uit een stripverhaal, het verlangen naar ontluistering, ... het is er allemaal en het blijft altijd weer verrassen.

Wie door zo'n tentoonstelling loopt, moet dat doen zonder vooroordelen, moet zich laten drijven door het soms absurde decor, de spiegel van het ware leven en genieten! Vraag nooit naar het waarom, want het antwoord kan enkel 'daarom' zijn. Humor heeft zijn eigen logica en verdraagt geen filosofieën. En de ernst van het leven is natuurlijk de enige echte grap op deze planeet, die voor ons al meer dan tien jaar lang gewoon Patagonië heet.

Het ligt op de wereldkaart, we kunnen er komen als we willen, we gaan er ook naartoe als het ons uitkomt, maar bovenal blijft het een droom die in de herfst heeft toegeslagen, een wonder van het vallend blad.

Namens de Fundación Patagonista

Dree Peremans,

Stichtend voorzitter voor het leven.